Bert Gabriels - Zonde van uw avond
Het is een fatsoenlijke jongen. De Belg Bert Gabriëls doet geen vlieg kwaad. En mocht hij ook maar het minste vermoeden hebben iemand op de tenen te trappen, dan verontschuldigt hij zich meteen. Het komt zijn grappen niet ten goede.
Al tien jaar zou hij succes hebben in eigen land. Uit die tien jaar heeft hij een aantal krenten meegenomen naar Nederland. Plus: hij heeft zich verdiept in wat zich zoal in Nederland afspeelt. Bert heeft zijn huiswerk gedaan en komt beslagen ten ijs. Maar het aantal goede grappen is op de vingers van één, vooruit anderhalve, hand te tellen.
Hij verdient lof door het aan de kaak stellen van volstrekte eerlijkheid binnen relaties, van de stamtafelgasten op de Nederlandse televisie die meteen beginnen te roepen dat ze geen racist zijn (de anderen dus wel) en van de geïnstitutionaliseerde quasi-openheid in de Commissie Stiekem. Het blijven speldenprikken, want hij blijft aardig. Zo aardig dat hij als een Sjefke Goedbloed naar de categorie lulletje rozewater afglijdt. Zonder de mogelijkheden die bij die categorie horen te benutten.